Το όνομα Ihsahn είναι σημειολογικό. Είναι το όνομα του Αυτοκράτορα τοu Black Metal (Ihsahn: 28 years Black Metal Emperor). Γνωστός και ως Vegard Sverre Tveitan ο Ihsahn είναι ένα από τα πιο σημαντικά μέλη της Νορβηγικής μουσικής σκηνής, ένας από τους πιο ταλαντούχους μουσικούς του χώρου και δημιούργησε την ομώνυμη «μπάντα» το 2005.
Ο Ihsahn ήταν μόλις 17 χρόνων όταν δημιούργησε μία από τις πιο εμβληματικές μπάντες στην ιστορία του extreme metal. Εντάξει στα 7 του έπαιζε πιάνο αλλά μάλλον ήταν αρκετά ανώριμος (χαχα) μέχρι το Το Wrath of the Tyrant demo που ήταν μία κραυγή δύναμης η οποία άνοιξε τον δρόμο στην θρυλική μπάντα EMPEROR (long live…). 4 κορυφαία άλμπουμ μέχρι το 2001 (Τα “In The Nightshade Eclipse”, “Anthems To The Welkin At Dusk”, “IX Equilibrium” και “Prometheus: The Discipline of Fire And Demise”+ το κορυφαίο split remix με τους Thorns (άλλος έρωτας), 2 μέλη στη φυλακή για φόνο και βεβηλώσεις (ο ένας φυσικά είναι η περσόνα SAMMOTH) αφήνοντας τον ίδιο αλώβητο αφού προφανώς ήταν πιο σοφός χωρίς μπλεξίματα και μια πορεία απόλυτα δημιουργική για τον ίδιο ώς σολο καλλιτέχνης με πολλά projects (Peccatum στους οποίους συμμετείχε και η γυναίκα του Heidi Tveitan και Zyklon B) .
Ο ίδιος δηλώνει λάτρης της σκοτεινής μουσικής αλλά επίσης τεχνοκράτης και λάτρης της τάξης. Εχει δηλώσει πως πριν ξεκινήσει το ταξίδι στα σκοτεινά μονοπάτια συγγραφής μουσικής, καταγράφει στο βιβλίο του το τι και πώς θέλει να το κάνει αναμιγνύοντας τις σκέψεις του από τα ακούσματά του τα οποία είναι τόσο διαφορετικά.
Ο Ihsahn (ή οι Ihsahn αν θέλουμε να τους ονομάσουμε μπάντα) έχει κυκλοφορήσει 7 άλμπουμ και 5 singles.
Όλα με την σφραγίδα του δημιουργού τους αλλά τόσο διαφορετικά και τόσο αναγνωρίσιμα. Ο ίδιος έχει υπάρξει guest σε κορυφαίες μπάντες όπως οι Ulver και οι Leprous και πολλοί άλλοι.
Το 2006 είναι η χρονιά όπου κυκλοφορεί το 1ο album υπό το όνομα Ihsahn με τίτλο “The Adversary” Στο άλμπουμ επιδεικνύει περίτρανα τα ταλέντο του παίζοντας όλα τα όργανα εκτός των drums στα οποία έκατσε άλλη μια κορυφαία μορφή, ο Asgeir Mickelson (BORKNAGAR, SPIRAL ARCHITECT). Ταυτόχρονα guest φωνητικά στο “Homecoming” έκανε ο Kristoffer “Garm” Rygg γνωστός για τη δουλειά του με τους ARCTURUS και τους ULVER (πόση καύλα να αντέξουμε πόση…) Το Adversary συνδύαζε το progressive rock, το κλασικό heavy metal αλλά φυσικά και το black metal που τόσο καλά γνώριζε. Να μην ξεχάσουμε να αναφέρουμε την διάχυτη EMPERORίλα που υπάρχει στο album.
Συνέχεια με “AngL” και “After” του 2010 (στα όποια συμμετέχουν και πάλι ο Lars K. Nordberg και ο Asgeir Mickelson σε μπάσο και drums μαζί με την μορφάρα τον Jørgen Munkeby των Shining ο οποίος έπαιζε σαξόφωνο. Με το After κλείνει και η κονσεπτική τριλογία που είχε στο μυαλό του.
Το 2012 έρχεται το “Eremita” το οποίο όπως δηλώνει ο ίδιος, έρχεται ως αντίθεση στο After το οποίο όμως (Eremita) και πάλι καταπιάνεται ακόμα και στο εξώφυλλο με τον Νίτσε και τα χρόνια της παράνοιας του, η οποία ακολουθείται και συνθετικά στο άλμπουμ. Ο τίτλος του είναι λατινικά η λέξη Hermit και η οποία καταδεικνύει τον ίδιο ως προσωπικότητα. Στο άλμπουμ κάνει guest ο Devin “Το τρελό μαλλί” Townsend, Ο Jeff “κουλός” Loomis, ο Einar Solberg των Leprous σε φωνητικά, ο Jørgen Munkeby ξανά στα σαξόφωνα και η Heidi Solberg Tveitan. Γενικά ο Ihsahn δεν έχει παράπονο σε συμμετοχές η αλήθεια είναι.
Το 2013 σειρά του Das Seelenbrechen (τίτλος αναφορά στο Human, All Too Human του Νίτσε) το οποίο γράφτηκε ως αποτέλεσμα των πειραματισμών της Diamandas Galas και του Scott Walker. To αλμπουμ ήταν ένα βήμα πιο πέρα από τις νόρμες του Ihsahn και έλαβε σε γενικές γραμμές θετικές κριτικές. Αυτό το οποίο παρατηρούμε είναι πειραματισμό πειραματισμό πειραματισμό, drum machines, synths, progressive αλλά και jive (φυσικά η προσωπικότητα Ihsahn είναι πάντα εκεί).
Το 2016 σειρά έχει το Arktis. Εντονα progressive με ψήγματα 70s και hammonds, electronica και αισθητική Ulver του Perdition City. Με συμμετοχές από Trivium, Einar Solberg και Jorgen (Leprous και Shinning) για άλλη μια φορά, το άλμπουμ φαίνεται πιο συμπαγές από οτιδήποτε έχει κάνει μέχρι τώρα ο Ihsahn.
Και φτάνουμε στο σωτήριο έτος 2018. To Amr είναι εδώ. Όπως έχω γράψει για το άλμπουμ το Lend me the eyes of Millennia. Είναι ένα Ηχητικό βάλσαμο βουτηγμένο στην παράδοση των Emperor. Το καλύτερο άνοιγμα για τον δίσκο Ámr. Progressive, art rock, jazz, ambient, majestic black metal και electronica όλα σε ένα ως την καλύτερή του δημιουργία. Το Ámr είναι η φυσική συνέχεια του Arktis και η φυσική εξέλιξη ενός τεράστιου μουσικού. Δυστυχώς όσα και να πω δεν έχουν νόημα. Βάλτε το αμέσως, κατά προτίμηση με μια καλή τεκίλα και μπόλικο σκοτάδι. Ye Entrancemperium!
Σε λίγες γραμμές προσπαθήσαμε να γράψουμε για μια τεράστια μορφή η οποία έθεσε τις νόρμες για τον extreme ήχο. Ελπίζουμε να είναι επιεικής μαζί μας για όλα όσα παραλέιψαμε και περιμένουμε πως και πως το live του για να διαπιστώσουμε με τα μάτια μας το μέγεθος του.
